تشخیص میزان کلونیزاسیون لیستریامنوسایتوژنز در موش balb/c و اثر آن بر بافت کبد و طحال مادر و جنین

زمینه و هدف : لیستریامنوسایتوژنز باسیلی داخل سلولی و فاقد اسپور است و از طریق سبزیجات و لبنیات آلوده به انسان منتقل می شود. این باکتری عامل سقط جنین و ناهنجاری های جنینی در انسان می شود. این مطالعه به منظور تشخیص میزان کلونیزاسیون لیستریامنوسایتوژنز در موش balb/c و اثر آن بر بافت کبد و طحال مادر و جنین انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی موش های باردار نژاد balb/c هاپلوئید h – i d دو گروه شاهد و تجربی که در شرایط یکسان آزمایشگاهی قرار داشتند؛ به ترتیب µl200 سرم نرمال سالین و lm/ufcogl 1.2 از استرین b4 لیستریامنوسایتوژنز به صورت داخل صفاقی تزریق شد. در روزهای صفر تا 24 بارداری از هر گروه به صورت تصادفی 3 سر انتخاب و 5 میلی لیتر خون گرفته شد. سپس در روز سیزده بارداری نخاعی شدند و رحم پلاسنتا، کبد و طحال برای تعیین کلونیزاسیون برداشته شد. تعدادی از مادران باردار در روز 24 بارداری سزارین شدند و میزان آلودگی کبد و طحال مشخص گردید. همچنین از جنین هایی که به مرحله فول ترم رسیده بودند؛ کبد وطحال در ساعت اول تولد برداشته شد و مقاطع بافتی تهیه گردید. یافته ها : با استفاده از دوز غیرکشنده سوسپانسیون استرین های لیستریامنوسیتوژنز b4 نشان داده شد که تا روز سی پس از تزریق دربافت های موش باکتری وجود داشت. در بافت کبد بیشترین و در خون کمترین میزان کلونیزاسیون باسیل مشاهده شد. اندازه وزنی / حجمی بافت های بررسی شده نسبت به گروه شاهد افزایش آماری معنی داری داشت (p<0.05). در مقاطع بافتی کبد، دژنراسیون و تغییر شکل هپاتوسیت ها به صورت مکعبی، محو فضاهای سینوسی بر اثر فشار این سلول ها و در بعضی مقاطع آتروفی طناب های سلولی و اتساع سینوزوییدها دیده شد و باکتری در داخل هپاتوسیت های کبد مادر و جنین وجود داشت. در مقاطع بافتی طحال، تخریب پولپ قرمز و بهم ریختگی ساختمان لنفوئیدی، وجود بافت نکروزه دیده شد و به میزان زیادی باکتری در داخل سلول های بافت طحالی وجود داشت. نتیجه گیری : آلودگی به لیستریا مونو سایتوژنز در موش balb/c باعث تغییرات ساختار کبد و طحال زاده های آن می گردد.